باران تمام شده بود...شب تاریکی بود...که رنگ ها در آسمان پدیدار شدند...و من عاشق سبز شدم...سبز چشمانم را پر کرد و سپس از چشمانم جاری شد...تمام وجودم سبز شده بود...به سبزی و روشنی آن نورها...مدتی را با سبز گذراندم...سپس صبورانه به تماشای آسمان پر ستاره نشستم تا رنگ زیبای دیگری را یافتم...و تمام سبز وجودم را با بنفش و یاسی نقاشی کردم...من متولد شده بودم...نگاهی به آسمان کردم...به نورهایی که همرنگشان شده بودم...به تاریکی شب...به ماه...به ستاره ها...تا درخشان ترین ستاره را دیدم...ستاره صبح...دستم را دراز کردم و تکه ای از نورش را برداشتم...آنگاه روشنایی را در دستانم گرفتم و به پیش رفتم...
ادامه...
آمار : 1392 بازدید
Powered by Blogsky
تغییر
هرچه نگاه کردم اینجا دیگر کاملا شبیه من نیست. اما نه آنقدر که به معنی پایان این وبلاگ باشد. وبلاگ دیگری ساختم که فعلا آنجا بیشتر خواهم نوشت.